”Οι εποχές των θαυμάτων δεν πέρασαν και δεν θα περάσουν και ποτέ”, είχε πει ο Καρλάιλ.Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στην Μέκκα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, την Αμερική, ένας γεράκος που δηλώνει σοσιαλιστής, ο Μπέρνι Σάντερς, από γραφική υποψηφιότητα του 3% ,έγινε δυσάρεστος και σοβαρός πονοκέφαλος για όλο το αμερικανικό πολιτικό σύστημα.
‘’Ποιος είναι αυτός ο Μπέρνι Σάντερς;’’
Ο Μπέρνι Σάντερς, ένας εβδομηνταδυάχρονος ανεξάρτητος γερουσιαστής από το Βερμόντ, ανακοίνωνε τον Απρίλιο την υποψηφιότητα του για το χρίσμα των Δημοκρατικών απέναντι στο αδιαφιλονίκητο φαβορί, την Χίλαρι Κλίντον. Ήταν τότε που τα περισσότερα συστημικά ΜΜΕ, αλλά και οι ισχυροί πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι της Αμερικής τον χαρακτήριζαν επικίνδυνα γραφικό, αλλά εκλογικά ακίνδυνο.
Ο Μπέρνι άλλωστε δεν υπήρξε γέννημα θρέμμα των αμερικανικών πολιτικών λόμπι, ούτε ξεπήδησε από κάποιο φυτώριο συμφερόντων μέσα στους Δημοκρατικούς. Ως φοιτητής ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δράση και συμμετείχε στα περισσότερα αντιιμπεριαλιστικά και αντιπολεμικά κινήματα. Η πολιτική του σταδιοδρομία σημαδεύτηκε από συγκρούσεις με ”ισχυρούς” πολιτικούς παράγοντες για μια πληθώρα πολιτικών αποφάσεων, που έπλητταν την αμερικανική εργατική τάξη.
Μια εκστρατεία από τα κάτω.’’Not me, us’’…
Από το κινηματικό του παρελθόν και το ριζοσπαστικό του πρόγραμμα μέχρι και την άρνηση του να χρηματοδοτήσει την καμπάνια του από τα λεγόμενα SuperPACKS, χορηγίες δηλαδή μεγάλων εταιρειών, ο Μπέρνι Σάντερς και η ιστορική του εκστρατεία, ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος, θα αφήσουν μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική παρακαταθήκη στις ΗΠΑ. Είναι αυτή η ιστορική στιγμή που ένας Αμερικανός υποψήφιος μοιάζει ικανός και πρόθυμος να τοποθετήσει την δημοκρατία και τα συμφέροντα του αμερικανικού λαού πάνω από το marketing και τα συμφέροντα των χρηματαγορών.
Στο πρώτο ντιμπέιτ μεταξύ των Δημοκρατικών υποψηφίων ο Μπέρνι προσπάθησε με απλά λόγια να εξηγήσει τι είναι ο Σοσιαλισμός. Λίγες μέρες αργότερα, μια κορυφαία αμερικανική ιστοσελίδα ερευνών ανακάλυψε απότομη αύξηση στις μηχανές αναζήτησης του διαδικτύου της λέξης ”Σοσιαλισμός”.
Ο Σοσιαλισμός ως πολιτική ιδεολογία αποτελούσε πάντα ένα από τα μεγαλύτερα ταμπού στις ΗΠΑ, απόρροια φυσικά του Ψυχρού Πολέμου και του ιστού της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας, που ύφαινε χρόνια το αμερικανικό σύστημα σε όλες του τις εκφάνσεις.
Εξίσου πρωτόγνωρη όμως είναι η εκστρατεία του Μπέρνι, όχι μόνο λόγω των ριζοσπαστικών πολιτικών που προτάσσει και της αποκλειστικής της χρηματοδότσης από τον λαό, αλλά και λόγω της επιτυχημένης προσπάθειας να εγκολπώσει τα αυθόρμητα λαϊκά κινήματα και την απολιτίκ νεολαία.
΄Eνα πρόγραμμα απέναντι σε μια ‘’χούφτα’’ δισεκατομμυριούχων..
Το προεκλογικό του πρόγραμμα βασίζεται στην αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των μικρομεσαίων στρωμάτων, αλλά και στην αυτονόητη υπεράσπιση των δικαιωμάτων κάθε μειοψηφίας.
Δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλισης, δωρεάν και δημόσια κολέγια, ελάχιστο ωρομίσθιο 15 δολάρια, αλλά και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε συνδυασμό με την ενίσχυση των συνδικαλιστικών οργανώσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων.
Η χρηματοδότηση θα προκύψει από την φορολόγηση της μιας ‘’χούφτας’’ δισεκατομμυριούχων- όπως συνηθίζει ο ίδιος να λέει- αλλά και όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων της WallStreet με παράλληλη επιβολή ισχυρού κρατικού ελέγχου σε όλες τις συστημικές τράπεζες.
When we stand together…
Σε κοινωνικό επίπεδο η εκστρατεία του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια ασπίδα για τα δικαιώματα όλων των υποτελών κοινωνικών ομάδων, αφού ο Μπέρνι προτάσσει θέσεις όπως η νομιμοποίηση των αμβλώσεων, η νομική θέσπιση γάμου ομόφυλων ζευγαριών, αλλά και η αποποινικοποίηση της κάνναβης.Απέναντι σε κάθε κοινωνική ανισότητα και διάκριση ,ο Μπέρνι Σάντερς έδωσε τεράστια έμφαση στα δικαιώματα όλων των ανθρώπων που ζουν στην Αμερική, ενώ παράλληλα τόνισε και την αναγκαιότητα ανάληψης συγκεκριμένων μέτρων, που θα εμποδίζουν την ασύδοτη αμερικανική ελίτ από το να καταστρέφει το περιβάλλον για να παράγει υπέρογκα κέρδη.
Από την Βαλτιμόρη στο Φέργκιουσον και την πολιτική επανάσταση…
Για τον Σάντερς ωστόσο το πολιτικό έδαφος ήταν πιο γόνιμο από ποτέ. Μετά την βαθιά κρίση του 2007 που οδήγησε σε μια βίαιη επίθεση στον δημόσιο τομέα, καθώς και στα δικαιώματα και τις αμοιβές των εργαζομένων, οι κινηματικές διεργασίες κορυφώθηκαν. Από το κίνημα του Ουισκόνσιν μέχρι και τα αντίστοιχα μαζικά κινήματα του Occupy και του Φεργκιουσον , εργαζόμενοι και νεολαία απαίτησαν τον τερματισμό της ρατσιστικής βίας, αλλά και το δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση εν γένει.
Με λίγα λόγια η ριζοσπαστική υποψηφιότητα του Σάντερς συμπίπτει με μια περίοδο έντονης ριζοσπαστικοποίησης μέρους του αμερικανικού λαού και λειτουργεί, παράλληλα, ως επιπλέον πόλος ριζοσπαστικοποίησης για ακόμα περισσότερα κοινωνικά στρώματα. .
Η μάχη συνεχίζεται ο Μπέρνι όμως είναι ήδη νικητής…
Τα αποτελέσματα μέχρι τώρα επιβεβαιώνουν πανηγυρικά την προτροπή του Μπέρνι μερικούς μήνες πριν σε ολόκληρο το αμερικανικό σύστημα. ”Μην με υποτιμάτε”, είπε ξεκινώντας την εκλογική κούρσα από την δημοσκοπική καταραφή του 3%. Σήμερα, έναν χρόνο μετά, ο Μπέρνι Σάντερς έχει κερδίσει σχεδόν ίδιες ποσοτικά πολιτείες με την Χίλαρι και έχει συλλέξει μόλις 200 εκλέκτορες λιγότερους. Ο αμερικανικός λαός είχε εν τέλει διαφορετική άποψη…
Μπορεί λοιπόν ο Μπέρνι Σάντερς να γίνει ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ; Με βάση τα σημερινά αποτελέσματα δεν είναι απίθανο. Ο Μπέρνι έχει δυο βασικούς συμμάχους. Τον λαό και τον χρόνο. Ωστόσο η διαδικασία είναι ναρκοθετημένη. Από τις περίπλοκες διαδικασίες εκλογής σε κάθε πολιτεία, που στήθηκαν για να ευνοούν τους υποψήφιους των κομματικών μηχανισμών , μέχρι και τον αντιδημοκρατικό θεσμό των υπερεκλεκτόρων, η Χίλαρι μπορεί να ελπίζει ότι θα εκλεγεί ακόμα και παρά την θέληση των Δημοκρατικών ψηφοφόρων
Πέρα από την τελική έκβαση, το φαινόμενο Μπέρνι Σάντερς μπορεί να προσφέρει στον αμερικανικό λαό πολλά περισσότερα από μια εκλογική νίκη. Κατάφερε να επαναφέρει στην αμερικανική πολιτική ζητήματα που είχαν ξεχαστεί και να την μετατρέψει, από μια ελιτίστικη και διπλωματική διαδικασία, σε υπόθεση όλου του αμερικανικού λαού. Ο ίδιος μάλιστα κάλεσε την κοινωνία σε μια πολιτική επανάσταση και όχι απλά σε μια στήριξη για την δικιά του ανάδειξη.
‘’Nature knows best’’…#Birdie for President
Λίγες μέρες πριν, σε μια ομιλία του Μπέρνι στον Πόρτλαντ, η φύση μας χάρισε μια ανεκτίμητη στιγμή. Ένα μικρό πουλάκι προσγειώθηκε δίπλα από το μικρόφωνο του, έκατσε μερικά δευτερόλεπτα και πέταξε. Λένε πως η φύση ξέρει πάντα καλύτερα από τον άνθρωπο. Λες να έχουν δίκιο;
