Ο κλινικός θάνατος του Δημήτρη Κουφοντινα

/του Στάθη Πουλή

 

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε την απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντινα να υπερβαίνει τις 50 ημέρες, αιτουμενος μεταφορά στις φυλακές Κορυδαλλού. Μη έχοντας άλλο μέσο στα χέρια του και αποφασίζοντας να διεκδικήσει το αυτονόητο, ο Δημήτρης Κουφοντινας είναι διατεθειμένος να πεθάνει για το δίκιο του. Να πεθάνει κλινικά, διότι πολιτικά βρίσκεται σε κομματώδη κατάσταση για πάρα πολλά χρόνια. Κάτι το οποίο ενδεχομένως τις επόμενες μέρες να αλλάξει.

 

Ο επερχόμενος θάνατος του Δημήτρη Κουφοντινα είναι ισάξια, αν όχι χειρότερη βία από αυτή που χρησιμοποίησε αυτός στα θύματα του. Η διαφορά της βίας που άσκησε ο Δημήτρης Κουφοντινας με τους συνεργούς του στα θύματα της 17Ν είναι η εξής: ότι στην περίπτωσή του το έκανε στο πλαίσιο μιας ιδεολογίας και ήταν διατεθειμένος, όπως εξάλλου και τώρα, να πληρώσει τις συνέπειες. Στην περίπτωση της βίας που του ασκείται, πρόκειται για πολιτική βία με νομική κάλυψη, απόλυτα ελεγχόμενη, που καταδικάζει σε θάνατο έναν άνθρωπο που ανήκει στο … σωφρονιστικό (!) σύστημα και κυρίως γίνεται εκ του ασφαλούς χωρίς (?) κόστος.

 

Σε μια ρελάνς ρεβανσισμού που θα ζήλευε μέχρι και η Θάτσερ, η οικογένεια Μητσοτάκη παίζει χαρούμενη τον ρόλο του εκδικητή για το χαμένο της μέλος. Δεν πρόκειται όμως για μια τυπική βεντέτα όπως αυτές που υπήρχαν στην Κρήτη. Πρόκειται για τρεις αξιωματούχους της χώρας, τον πρωθυπουργό, μια βουλευτή και τον δήμαρχο Αθηναίων, που εκτός από τον Κουφοντινα στέλνουν ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Να μην τα βάλουν μαζί τους διότι είναι πάνω απ’ τον νόμο και αν δεν είναι, θα φροντίσουν να χαμηλώσουν τον ίδιο τον νόμο ώστε να βρίσκονται από πάνω.

 

Τείνουν να ξεχνούν όμως ότι η θανάτωση του Κουφοντινα είναι άκρως πολιτική πράξη, θα ανατιχνατει σαν πυροτέχνημα και δεν θα σιγοσβήσει σαν κεράκι. Και καθώς θα καίγεται θα φωτίσει πολύ κόσμο με την παρακάτω αλήθεια: περιμένουν όλοι τους, οι πολιτικοί εχθροί τους να σκονταψουν ώστε να τους πατήσει η μπότα της δικαιοσύνης τους, που αλλάζει κατά βούληση. Είναι η αντίληψη για την απολυτότητα της εξουσίας η οποία… δικαιωματικά τους ανήκει, είναι η απανθρωπιά της θανατικής ποινής που δεν έχουν στην διάθεσή τους οπότε την επιβάλλουν με αθέμιτα μέσα. Εάν διέθεταν καθαροτερη πολιτική σκέψη θα φρόντιζαν να είναι πιο ταπεινοί και θα καταλάβαιναν τις επερχόμενες συνέπειες των πράξεών τους.

 

Κλείνοντας θέλω να παραθέσω την γνωστή ρήση του κυρίου Ντίνου Χριστιανοπούλου

Μακάρι να μη χρειαστεί να μάθουμε τι θα θερίσουμε από τον ενδεχόμενο θάνατο του Δημήτρη Κουφοντινα.