/του Συμεών Λαμάι

Μια σχεδόν κοινή παραδοχή πλανιέται πάνω από την ελληνική κοινωνία, η παραδοχή ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι η πιο ανίκανη της μεταπολίτευσης.

Πρόκειται όμως πραγματικά για μια επιτελικά ανίκανη κυβέρνηση;  Εκ πρώτης όψεως η απάντηση είναι καταφατική. Και οι ενδείξεις σε μια σειρά από επιλογές που έχει κάνει, όχι μόνο κατά την διάρκεια της πανδημίας αλλά από την πρώτη κιόλας στιγμή που ανέλαβε το σκήπτρα της εξουσίας τείνουν προς την επιβεβαίωση αυτής της κατάφασης.

Ωστόσο, αν κανείς ξύσει την επιφάνεια θα καταλήξει μάλλον στο αντίθετο ακριβώς συμπέρασμα.

Δηλαδή ότι όχι μόνο δεν πρόκειται για μια επιτελικά ανίκανη κυβέρνηση αλλά για μια εξαιρετικά αποτελεσματική και παραγωγική. Και τούτο διότι η παρούσα κυβέρνηση είναι επιτελική, λόγου χάρη, στην καταστρατήγηση του Συντάγματος και συγκεκριμένα του άρθρου 16 για την Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία, μέσω της εξίσωσης των πτυχίων μεταξύ ιδιωτικών κολλεγίων με εκείνα της δημόσιας Τριτοβάθμιας.  

Είναι μια επιτελική κυβέρνηση στη φτωχοποίηση του κόσμου της εργασίας και στην εξαφάνιση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.

Είναι επιτελική στην αναδιαμόρφωση και ανασυγκρότηση του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού, τοποθετώντας σκληρούς ταξικούς φραγμούς ως προς την πρόσβαση και την προοπτική για ένα καλύτερο αύριο. Είναι, επίσης, επιτελική και αποφασισμένη στο να εξοντώσει την αριστερά, να τελειώσει με την υπόθεση της μεταπολίτευσης, να ξεμπερδέψει με την 3η Ελληνική Δημοκρατία.  

Και πράττει μάλιστα με το περίφημο δόγμα του ΣΟΚ, εν μέσω λοκντάουν και περιορισμού ελευθερίας όλων των πολιτών.

Σε όλα αυτά και μόνο αυτά, η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά επιτελική και ως εκ τούτου επικίνδυνη για τη συντριπτική πλειοψηφία, γεγονός που έχει προκαλέσει σε μόλις δύο χρόνια μια διάχυτη απελπισία.

Εφόσον όμως αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα στην αληθινή της διάσταση, έχουμε ήδη κάνει ένα βήμα για την υπέρβαση αυτής της απελπισίας. Αυτό που τώρα χρειαζόμαστε είναι διαύγεια, θάρρος και αποφασιστικότητα  για να ξαναβρούμε τη φαντασία, το όραμα και την ελπίδα.

Διότι το σίγουρο είναι ένα: τα πράγματα όχι μόνο αλλάζουν, αλλά μπορούν να αλλάξουν και προς το καλύτερο.