/του Γιάννη Σώζου

Οι ΗΠΑ, τις τελευταίες ημέρες, βρίσκονται σε απόλυτο χάος! Η πανδημία της ασθένειας COVID-19 πλήττει τη χώρα σε όλη της την επικράτεια – πλήττει σαφώς περισσότερο τα κατώτερα κοινωνικό-οικονομικά στρώματα –  οι πολίτες σε πολλές πολιτείες είναι στο δρόμο διαμαρτυρόμενοι για την αποτρόπαιη δολοφονία του George Floyd, η αστυνομία συνεχίζει να επιμένει στη βίαιη καταστολή, η οποία μάλιστα καταφέρεται ακόμα και σε βάρος δημοσιογράφων που καταγράφουν τα γεγονότα. Όμως, αν και όλα αυτά αρκούν, το χάος δεν σταματά εκεί.

Την ίδια στιγμή, ο Πρόεδρος Trump, εγκλωβισμένος στο καταφύγιο του Λευκού Οίκου και στην προεκλογική του στρατηγική, για τις προεδρικές εκλογές, επιλέγει το δόγμα «νόμος & τάξη», κρατάει μια Βίβλο στα χέρια, επιβάλει απαγόρευση κυκλοφορίας και κατεβάζει την εθνοφρουρά στους δρόμους, χωρίς να ακούει τα αιτήματα των πολιτών, διχάζει τον κόσμο.

Μέσα στις φωνές, στις φωτιές, στα γυαλιά, στις πλαστικές σφαίρες, στη βία μια φωνή ξεχωρίζει! Ο αδερφός του George Floyd, Terrence Floyd, μιλώντας σε διαδηλωτές προσπάθησε να εκλογικεύσει τους εξεγερμένους πολίτες δίνοντας βάση στην ουσία. Το κεντρικό του μήνυμα ήταν: «Μορφωθείτε! Μην περιμένετε από κάποιον να σας πει ποιος είναι ποιος. Μορφωθείτε και μάθετε ποιον ψηφίζετε».

Η φωνή του Terrence Floyd είναι η ουσία σε κάθε κίνημα, σε κάθε κοινωνία. «Όλοι διαμαρτύρεστε! Όλοι καταστρέφετε περιουσίες και αυτοί (ενν. κράτος, σώματα ασφαλείας κλπ) δεν κινητοποιούνται. Ξέρετε γιατί δεν κινητοποιούνται; Γιατί δεν είναι δική τους περιουσία, είναι δική μας […] Ας το κάνουμε με άλλον τρόπο. Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε ότι η φωνή μας δεν μετρά και ας ψηφίσουμε».

Ο Terrence Floyd αντιλαμβάνεται πλήρως την μεγάλη εικόνα. «Ο αδελφός μου» ανέφερε «δεν πρόκειται να επιστρέψει»  και προσπαθεί να δώσει στο κίνημα που έχει ξεσπάσει καρδιά, ένα ζωτικό δηλαδή στοιχείο που θα το κάνει να διαρκέσει και να παρέμβει ουσιαστικά στην πολιτική ζωή οδηγώντας σε αλλαγή προς το καλύτερο. Ο άνθρωπος που είναι πιο εξοργισμένος από όλους, καταφέρνει να γεννήσει μια γαλήνια σκέψη, μια ορθή στρατηγική. Γίνετε ρεύμα πολιτικής αλλαγής με τα δικά τους μέσα!

Οι Milbrath και Goel σε μια ανάλυσή τους (1977) κατέταξαν τους Αμερικανούς πολίτες σε τρεις κατηγορίες με κριτήριο της συμμετοχή σε συμβατικές μορφές πολιτικής:

  • Μονομάχοι: (5-7% πληθυσμού) που δίνουν την πολιτική μάχη (π.χ. ενεργά στελέχη κομματικών μηχανισμών, σωματεία κλπ).
  • Θεατές: ≈60%, άνθρωποι που παρακολουθούν την μάχη αλλά σπάνια συμμετέχουν σε αυτή (π.χ. κάλπες).
  • Απαθείς: ≈1/3 που δεν ασχολούνται καθόλου.

Η τριμερής αυτή κατηγοριοποίηση, εμπνευσμένη από τους ρωμαϊκούς αγώνες, δημιουργεί μια εικόνα στην ίδια την κοινωνία, καθώς καταλήγουμε σε ένα ποσοστό της τάξης περίπου του 90%, ανθρώπων που δεν παρεμβαίνουν στην πολιτική ζωή και δεν ασχολούνται με την επιρροή της πολιτικής ατζέντας. Οι άνθρωποι που συμμετέχουν ενεργά, διακρίνονται από ένα υψηλότερο ποσοστό μόρφωσης, σε σύγκριση με τον μέσο όρο, διαθέτουν ένα πολιτικό οπλοστάσιο που έχει να κάνει με την εκπαίδευση, την κοινωνική θέση και τις επικοινωνιακές δεξιότητες, εφόδια που τους βοηθούν να κατανοήσουν καλύτερα τις πολιτικές εξελίξεις αλλά και να αναμειχθούν με ευκολία σε πολιτικά δρώμενα και γι’ αυτό φωνάζει ο Terrence.

Κλείνοντας θα ήθελα να παραθέσω κάποιους στίχους από το hip hop συγκρότημα Στίχοιμα, και το τραγούδι τους Γράμμα:

«Όποιος κι αν είσαι, όπου κι αν είσαι κοίτα να μορφωθείς,

Αυτός ο κόσμος θα αλλάξει αν το αλλάξουμε εμείς»