/του Γιώργου Δημητρόπουλου
Την δεκαετία του ‘60 οι ΗΠΑ έζησαν πρωτόγνωρες και συγκλονιστικές καταστάσεις. Αιματηρές συγκρούσεις λάμβαναν χώρα και είχαν φυλετική στόχευση. Ήταν η χειρότερη εσωτερική κρίση μετά τον εμφύλιο πόλεμο σύμφωνα με τον τότε Υπουργό Εξωτερικών, Dean Rusk. Η περιβόητη «Κου-Κλουξ-Κλαν» ενορχήστρωνε αιματηρές επιθέσεις απέναντι στους μαύρους, ενώ η αστυνομία απαντούσε με ωμή βία σε όσους έκαναν αγώνες αφύπνισης ζητώντας ίσα δικαιώματα στη ζωή, την εργασία, την υγεία και την εκπαίδευση. Ο Martin Luther King με τον γνωστό λόγο του «I have a dream…» στην Ουάσιγκτον τον Αύγουστο του 1963 εξέφρασε την ελπίδα ότι στο μέλλον τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. «Τα παιδιά των παλιών σκλάβων και των παλιών αφεντάδων θα κάτσουν πλάι-πλάι, στο κοινό τραπέζι της αδελφοσύνης».
Από τότε έχουν περάσει πενήντα επτά ολόκληρα χρόνια. Δυστυχώς το status quo στις ΗΠΑ δεν έχει αλλάξει. Οι Αφροαμερικάνοι αντιμετωπίζονται σε πολλές περιπτώσεις ως κατώτεροι όταν έρχονται αντιμέτωποι με το «γράμμα του νόμου». Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία τα νούμερα των θανάτων από τα χέρια της αστυνομίας που έχουν να κάνουν με φυλετικές διακρίσεις είναι εξωφρενικά! Το 2017 οι εν ψυχρώ εκτελέσεις μαύρων ανήλθαν σε 223, το 2018 σε 209 ενώ το 2019 σε 235. Για το έτος που διανύουμε μετρούμε ήδη 31 νεκρούς από τα χέρια της αστυνομίας!
Ο τελευταίος νεκρός ήταν ο George Floyd. Στην Minneapolis των ΗΠΑ, ο 46χρονος Αφροαμερικανός έπεσε νεκρός ύστερα από την βάρβαρη σύλληψη του από τον αστυνομικό Kevin Chauvin. Ο George ποτέ δεν είχε μπλεξίματα με τον νόμο. Αντίθετα, ήταν απλός καθημερινός άνθρωπος. Μεγάλωσε στο Houston, πήγε σχολείο εκεί και πρωταγωνίστησε με την σχολική ομάδα rugby στις αρχές της δεκαετίας του ‘90. Πριν από πέντε χρόνια μετακόμισε στην Minneapolis και έπιασε δουλειά σε εστιατόριο. Ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου, Jovanni Thunstrom δήλωσε σοκαρισμένος «Ήταν ένας ευγενέστατος άνθρωπος. Κανείς δεν έχει να πει κάτι για αυτόν. Ακόμη δεν έχουμε πιστέψει τι συνέβη».
Σύμφωνα με το υλικό που έχει βγει στη δημοσιότητα, ο αστυνομικός ακινητοποίησε τον Geοrge Floyd βάζοντάς του το γόνατο στο λαιμό. Κατά την σύλληψη ικέτευε τον αστυνόμο να χαλαρώσει καθώς δεν μπορούσε να πάρει ανάσα. Εκείνος ήταν ανένδοτος. Το μίσος στο πρόσωπο του ήταν ζωγραφισμένο. Ήταν αποφασισμένος να το πάει στα άκρα.
Ο George Floyd άφησε την τελευταία του πνοή στο δρόμο. Πέθανε από ασφυξία. Το FBI ξεκίνησε άμεσα έρευνα για το περιστατικό ενώ οι αστυνομικοί που ήταν παρόντες απολύθηκαν και σύντομα θα καθίσουν στο σκαμνί της δικαιοσύνης. Επίσης το Γραφείο Ποινικών Συλλήψεων της Μινεσότα θα πάρει μέρος στις έρευνες. Όλες αυτές οι κινήσεις, βέβαια, μπορεί να «χάνονταν στη γραφειοκρατία» αν δεν υπήρχε η πίεση της κοινωνικής κατακραυγής για το περιστατικό.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο θάνατος του Floyd προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην κοινωνία. Χιλιάδες κόσμου διαδηλώνουν αυτές τις ώρες στους δρόμους της Minneapolis ενώ δεν λείπει και η πολιτική κόντρα ανάμεσα σε Ρεπουμπλικάνους και Δημοκρατικούς.
Εδώ γεννάται ένα μεγάλο «Γιατί»; Γιατί να έχουμε να κάνουμε με τέτοια περιστατικά εν έτει 2020; Γιατί η πολιτεία και η κάθε πολιτεία δεν κάνει σαφές ότι η αστυνομία υπάρχει για να προστατεύει τον πολίτη χωρίς φυλετικές διακρίσεις, όχι να ασκεί ωμή βία και να αντιμετωπίζει με φυλετικά κριτήρια τους πολίτες ως εγκληματικά στοιχεία; Ακόμα και όταν υπάρχει παράβαση όλοι γνωρίζουμε ότι με πιο απλές διαδικασίες μπορεί να υπάρξει δίκαιη απονομή δικαιοσύνης. Γιατί η πολιτεία αφήνει τον κάθε ένστολο να νομίζει ότι είναι η εξουσία ενώ στην ουσία ο ρόλος του είναι τελείως διαφορετικός; Ένα εύστοχο ερώτημα που κυκλοφορεί σε τοίχους της Αμερικής είναι το «Ποιον καλείς όταν η αστυνομία δολοφονεί; Πρέπει να γίνει σαφές ότι έχει διαφορά το «υπηρετώ τον πολίτη» από το «κυνηγάω τον πολίτη, ειδικά αν έχει διαφορετικό χρώμα δέρματος». Οι εποχές του «negro go home» έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, είτε το θέλουν είτε όχι. Δεν είναι άγνωστο πως το σύστημα του Τραμπ θέλει να προκαλέσει «ασφυξία» στην Δημοκρατία και τα ίσα δικαιώματα μεταξύ όλων των ανθρώπων. Ας είναι ο George Floyd ο τελευταίος. Καμία ανοχή στον ρατσισμό, καμία ανοχή στην κρατική βία!
