/του Νίκου Λέων
Ο πατέρας Γερμανός ή όπως έγινε γνωστός Πάτερ Ανυπόμονος έφυγε μια μέρα σαν και αυτή στις 9 Ιουνίου 2004 σε ηλικία 92 χρόνων. Το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος, ενώ το Γερμανός το έλαβε όταν χειροτονήθηκε. Εντάχθηκε στην αντίσταση, στο πλευρό του Άρη, μετά από απαίτηση του ιδίου του Γερμανού. Ήταν τέτοια η ζέση του για τον απελευθερωτικό αγώνα και τέτοια η μανία, με την οποία ριχνόταν στην μάχη, που έκανε τον ίδιο τον Άρη να του δώσει το προσωνύμιο «πάτερ Ανυπόμονος».
Υπήρξε αρχιμανδρίτης της μονής Αγάθωνος και πρόεδρος της κοινότητας Δαδιού- Αμφίκλειας, μετά και από την σύμφωνη γνώμη του ΕΑΜ. Ακολούθησε τον Άρη στην Ήπειρο, Πελοπόννησο, Ρούμελη, Θεσσαλία. Του είχε προτείνει να βγάλει το καλπάκι (καπέλο ιερέα) και να ντυθεί ως ένας κανονικός αντάρτης, κάτι που δεν του επιτράπηκε, δείχνοντας τον σεβασμό του Άρη στην ιδιότητα του. Είχε χαρίσει ως φυλαχτό στον Άρη Βελουχιώτη ένα σταυρό, που ο αντιστασιακός καπετάνιος, κουβάλαγε πάντα μαζί του.
Έπαιξε σημαίνοντα ρόλο στην συμφωνία της Πλάκας μεταξύ ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ πείθοντας τον Άρη να πειθαρχήσει στις εντολές των συμμάχων για συνεργασία με τον Ζέρβα. Η συμφωνία της Πλάκας ερχόταν σε αντίθεση με τα πιστεύω του Άρη, που ήθελε να τελειώσει με τον Ζέρβα και τον ΕΔΕΣ. Η κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει οι σχέσεις ΕΛΑΣ – ΕΔΕΣ και η γενικότερη αντίδραση του Άρη, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην συχνή συνεργασία του ΕΔΕΣ με τους κατακτητές, ώστε να επιφέρει χτυπήματα στον ΕΛΑΣ.
Ο ίδιος ο πάτερ Ανυπόμονος είχε πει για τον Άρη: «Ήθελε τους Έλληνες αφέντες στον τόπο τους. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Όταν στο βουνό είχαν έρθει αντιπροσωπείες των συμμάχων, ήρθαν και Ρώσοι. Λέω τότε στον Άρη ήρθαν οι Ρώσοι και μου απάντησε «Όλοι αυτοί παππούλη ήρθαν να παίξουν μπιλιάρδο στην πλάτη μας. Όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη» Τα έβλεπε ελληνικά τα πράγματα».
Μετά την συμφωνία της Βάρκιζας επέστρεψε στην Μονή Αγάθωνος, όπου και έμεινε ως ηγούμενος. Το 1946 πιάστηκε από την συμμορία του εθνικόφρονα Βουρλάκη και βασανίστηκε.
Η συμμορία του Βουρλάκη ήταν μια ισχυρή παρακρατική οργάνωση, η οποία δρούσε στην Δυτική Φθιώτιδα. Τον συνέλαβαν, λοιπόν, και τον οδήγησαν δεμένο στη Μοσχοκαρυά. Τον βασάνισαν άγρια για να αποκαλύψει που είχε κρύψει όπλα ο ΕΛΑΣ, πράγμα για το οποίο δεν είχε γνώση φυσικά ο ηγούμενος.
Όλα τα χωριά της Δυτικής Φθιώτιδας δεινοπάθησαν από την συμμορία του Βουρλάκη. Σκότωσαν πολλούς πρώην μαχήτες του ΕΛΑΣ ή συγγενείς τους. Διαπόμπεψαν παπάδες και γυναίκες. Έκλεψαν ολόκληρες προίκες μέσα από σπίτια, οι οποίες είχαν γίνει με μεγάλο κόπο από τους γονείς για να παντρέψουν τα κορίτσια τους. Λίγο έξω από τη Λαμία είχε στήσει κανονικό «τελωνείο» και όσοι αγρότες η έμποροι πέρναγαν από το σημείο πλήρωναν φόρο με ένα μερίδιο από το εμπόρευμα τους.
Την περίοδο της Χούντας, ο πάτερ Ανυπόμονος επειδή διακήρυττε υπέρ της Αριστεράς πέρασε από το Συνοδικό Δικαστήριο, αλλά αθωώθηκε.
