Να νικήσουμε ξανά το σκοτάδι

/ Του Κώστα Τσουκαλή

Πριν λίγες εβδομάδες, παρακολουθήσαμε ένα ακόμα επεισόδιο ρατσιστικής βίας και παραληρήματος, εκ μέρους μίας συμμορίας που υποδύεται το πολιτικό κόμμα.

Μέλη και οπαδοί της Χρυσής Αυγής, με επικεφαλής τον υπόδικο για κακουργήματα βουλευτή Γ. Λαγό, εισέβαλαν στο 1^ο Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου, στο Πέραμα. Εκεί είχε προγραμματιστεί κοινή συνεδρίαση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων με το διδακτικό προσωπικό και αρμόδιους φορείς, προκειμένου να συζητηθεί το ζήτημα ένταξης στο σχολείο 25 ανήλικων προσφύγων από τη δομή φιλοξενίας του Σχιστού, σύμφωνα με το σχεδιασμό του Υπουργείου Παιδείας.

Οι Χρυσαυγίτες, κατά την προσφιλή τους συνήθεια, δημιούργησαν κλίμα έντασης έξω από το χώρο της συνεδρίασης, απειλώντας γονείς και δασκάλους, εκτοξεύοντας βρισιές προς πάσα κατεύθυνση, προπηλακίζοντας τους διευθυντές του σχολείου και τον Δήμαρχο της περιοχής και εκφοβίζοντας τους γηγενείς μαθητές. Οι αστυνομικοί που βρίσκονταν δίπλα μάλιστα, παρά την προκλητική παρουσία του υπόδικου Γ. Λαγού, έμειναν απλοί θεατές. Οι τραμπουκισμοί, όμως, βρήκαν απάντηση. Οι γονείς των μαθητών, οι δάσκαλοι και οι διευθυντές στάθηκαν απέναντι στους Χρυσαυγίτες , έβαλαν τα σώματά τους μπροστά και υπερασπίστηκαν το αναφαίρετο δικαίωμα όλων των παιδιών για εκπαίδευση. Συγχρόνως, επειδή το περιστατικό έλαβε έκταση στα Μ.Μ.Ε. και τα social media, η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας έδειξε πάλι το αλληλέγγυο πρόσωπό της, καταδικάζοντας τη φασιστική επίθεση, ενώ το 15μελές του 1^ου ΓΕΛ Περάματος, με ανακοίνωσή του, υποστήριξε τους μικρούς πρόσφυγες στον αγώνα τους για μόρφωση.

Το παραπάνω γεγονός δεν είναι βέβαια ένα μεμονωμένο περιστατικό. Το τελευταίο διάστημα η Χρυσή Αυγή επιχειρεί να ανακάμψει και να κερδίσει το χαμένο πολιτικό της έδαφος, μετά από ένα μεγάλο διάστημα, που -παρά τις τεράστιες προσφυγικές ροές- η πρωτόγνωρη αλληλεγγύη της ελληνικής κοινωνίας την έθεσε στο περιθώριο. Για να πετύχει κάτι τέτοιο, χρησιμοποιεί την αγαπημένη της τακτική: απευθύνεται στα ένστικτα φόβου των πολιτών και καλλιεργεί πανικό, αναπαράγοντας μύθους περί μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών, εξισλαμισμού των ελληνικών σχολείων ή αλλοίωσης των πολιτιστικών μας χαρακτηριστικών.

Και αν τα παραπάνω ψευτοεπιχειρήματα τρομάζουν λίγο στο πρώτο άκουσμα, με λίγη ψύχραιμη σκέψη και καλή ενημέρωση, βλέπει κανείς ότι δεν έχουν απολύτως καμία βάση. Τα προσφυγόπουλα έχουν εμβολιαστεί με επιμέλεια από τις αρμόδιες αρχές και δεν εγκυμονούν τον παραμικρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Εξάλλου, ο υποτιθέμενος εξισλαμισμός και η νόθευση της πολιτιστικής κληρονομιάς αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας και διαψεύδονται καθημερινά από την πραγματικότητα, αφού ήδη σε περισσότερα από σαράντα σχολεία η ένταξη ανήλικων προσφύγων έχει στεφθεί με επιτυχία, χωρίς να προκληθεί κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, η επαφή του εκπαιδευτικού μας συστήματος με άλλα θρησκευτικά και πολιτισμικά πρότυπα μόνο δημιουργικά συμβάλλει στην ελληνική κουλτούρα. Εν τέλει, το ζήτημα είναι εξαιρετικά απλό: τα προσφυγόπουλα είναι παιδιά και η θέση τους είναι αυτονόητα στο σχολείο.

Κάποτε, όταν οι πόλεμοι στη Μ. Ανατολή σταματήσουν και η προσφυγική κρίση αποκλιμακωθεί, θα αναμετρηθούμε όλοι/ες με τις επιλογές μας. Ας διαλέξουμε πλευρά πολύ προσεκτικά!