/της Γεωργίας Δούκα
Η Χάρις Αλεξίου (πραγματικό όνομα Χαρίκλεια Ρουπάκα) υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες φωνές της Ελλάδας, χαρίζοντάς μας στιγμές συγκίνησης και αγαλλίασης. Η ζεστασιά της και η εκφραστικότητά της ήταν αυτό που χρειαζόμασταν όταν είχαμε ανάγκη από τρυφερότητα και συντροφιά στις δύσκολες φάσεις μας.
Η ζωή της, οι εμπειρίες της, τα βιώματά της φαίνεται να επέδρασαν με έναν μαγικό τρόπο στην ψυχοσύνθεσή της και να συνέβαλαν στο να αξιοποιήσει το ταλέντο της με τον καλύτερο τρόπο. Γεννήθηκε στη Θήβα όπου μεγάλωσε με την οικογένειά της τα πρώτα χρόνια της ζωής της. Στην ηλικία των οχτώ ετών, η μητέρα της, εκείνη και ο αδερφός της, μετά τον θάνατο του πατέρα της, ήρθαν στην Αθήνα. Στα είκοσί της χρόνια, άρχισε τα πρώτα της βήματα στο χώρο της μουσικής και του τραγουδιού. Το 1972 συμμετείχε στον δίσκο «Μικρά Ασία» σε μουσική του Απόστολου Καλδάρα και στίχους Πυθαγόρα, δίσκος που έχει κάνει ρεκόρ πωλήσεων ως μία από τις εκατό μεγαλύτερες ηχογραφήσεις του αιώνα της MINOS EMI.
Το 1974 έκανε την πρώτη της συνεργασία με τον Μάνο Λοΐζο με τον οποίο έγιναν πολύ καλοί φίλοι και ξανασυνεργάστηκαν το 1979 στον προσωπικό της δίσκο «Τα τραγούδια της Χαρούλας». Τη δεκαετία του ’70 , από την μεταπολίτευση και έπειτα, σημαντικός ήταν ο ρόλος του πολιτικού τραγουδιού και των ρεμπέτικων, τα οποία τότε αναβίωναν κι έτσι συνεργάστηκε με τον Γιώργο Νταλάρα, τη Δήμητρα Γαλάνη, τον Αντώνη Καλογιάννη, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Τη δεκαετία του ’80 ερμήνευσε τραγούδια περισσότερο λαϊκά και έντεχνα και συνεργάστηκε με συνθέτες όπως ο Αντώνης Βαρδής, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Μάνος Χατζιδάκις. Το 1992 με τον δίσκο «Δι’ ευχών» και τη συνεργασία της με τον Νίκο Αντύπα και την Λίνα Νικολακοπούλου άρχισε μια νέα εποχή στην καριέρα της, καθώς το ύφος της μουσικής των τραγουδιών ήταν αρκετά διαφορετικό από αυτό που είχε συνηθίσει ο κόσμος από την Χαρούλα, με έντεχνες, ροκ και έθνικ επιρροές. Μέσα σε αυτή τη δεκαετία, η Χάρις Αλεξίου μας παρουσίασε και μια άλλη καλλιτεχνική της πλευρά, αυτή της στιχουργού και της συνθέτριας.
Έχει συνεργαστεί με τους σημαντικότερους ερμηνευτές και δημιουργούς του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού. Μερικοί από αυτούς, εκτός από αυτούς που αναφέρθηκαν παραπάνω, είναι η Βίκυ Μοσχολιού, ο Γιάννης Σπανός, ο Μίκης Θεοδωράκης,ο Νικόλας Άσιμος, ο Μάνος Ελευθερίου, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και πολλοί άλλοι.
Τον Φεβρουάριο του 2016 ανέβηκε στη σκηνή, αυτή τη φορά ως ηθοποιός, με δικό της κείμενο, το «Χειρόγραφο», όπου παρουσίαζε τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής της, επαγγελματικής και προσωπικής, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Νανούρη.
Είναι μία καλλιτέχνις που έχει τιμηθεί με πολύ σημαντικές διακρίσεις (Prix Adami από την γαλλική ακαδημία και Una vita per la musica: μια ζωή για την μουσική από το ίδρυμα «Premio Galileo 2000»). Επίσης, στις 15 Μαΐου 2010, ο δήμαρχος της Σμύρνης έδωσε το όνομά της σε μία λεωφόρο (Haris Aleksiou Dostluk Kaddessi: Χάρις Αλεξίου Λεωφόρος Φιλίας) λόγω της καταγωγής και της προσφοράς της στην τέχνη.
Όλοι μας λυπηθήκαμε όταν ακούσαμε σε συνέντευξή της επίσημα ότι αποσύρεται από το τραγούδι. Επιλέγουμε όμως να θυμόμαστε το υπέροχο ηχόχρωμα της φωνής της, τα δυνατά συναισθήματα που μας ξυπνούν τα τραγούδια της στο άκουσμά τους και αυτό το δέος που νιώσαμε όσοι είχαμε την τύχη να τη δούμε σε κάποιο live.
Υστερόγραφο: Όποιος δεν έχει δακρύσει και δεν έχει βιώσει την κάθαρση ακούγοντας την Χαρούλα, είναι κάποιος που δεν έζησε.
Παρακάτω επιλέγουμε 5 τραγούδια της Χαρούλας Αλεξίου που σκιαγραφούν την πορεία της:
- Η αυτοβιογραφική Μπαλάντα Της Ιφιγένειας .
- Τίποτα δεν πάει χαμένο, από τη γνωστή συναυλία της με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και τον Σωκράτη Μάλαμα.
- Ελένη, ένα από τα πιο πολιτικά τραγούδια που έχει ερμηνεύσει.
- Όλες του κόσμου οι Κυριακές σε ζωντανή εκτέλεση.
- Και μια διαφορετική ερμηνεία σε έναν από τους τελευταίους της δίσκους Μεγάλωσα.
