/του Νίκου Μαμάη

Ο κορωνοϊός έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας και επηρεάζει τον καθένα από εμάς με τον δικό του διαφορετικό τρόπο. Δεν είναι  λίγοι αυτοί που εξαιτίας της πανδημίας έχουν χάσει την δουλειά τους και ταυτόχρονα βρεθεί σε ένα οικονομικό αδιέξοδο. Το ίδιο ισχύει και στον αθλητισμό,  αλλά δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στα μεγάλα ονόματα και διοργανώσεις. Το μείζον θέμα είναι ο ερασιτεχνικός αθλητισμός.

Καλώς ή κακώς όπως όλοι γνωρίζουμε τα επαγγελματικά σωματεία θα «βρουν  την άκρη» και θα έχουν εισόδημα για να συνεχίσουν την πορεία  τους. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση του ερασιτεχνικού αθλητισμού, εκεί δηλαδή που δεν υπάρχουν τα μεγάλα έσοδα;

Το ζήτημα αυτό, ειδικά το τελευταίο διάστημα έχει απασχολήσει μεγάλο ποσοστό ατόμων, αλλά από ότι φαίνεται όχι την κυβέρνηση που απλά «σφυρίζει αδιάφορα». Πριν λίγες μέρες ήταν που οι σύλλογοι με ανακοίνωση τους έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου προς τον Υφυπουργό Αθλητισμού με σκοπό να δράσει ώστε να αποφευχθεί η διάλυση του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Ο ίδιος με την σειρά του ήταν που απάντησε πως θα φροντίσει να μην συμβεί αυτό και θα τον προστατέψει. Πως όμως θα μπορέσει να συμβεί αυτό, όταν όλες η υψηλού επιπέδου διοργανώσεις συνεχίζονται αλλά τα ερασιτεχνικά αθλήματα «μένουν στον πάγο»; Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί όσους βρίσκονται σε αυτό τον χώρο και αγωνιούν για το μέλλον τους.

Καλείται λοιπόν να βρεθεί μια λύση για αυτό το ζήτημα, που μπορεί να είναι δευτερεύον αυτή την στιγμή, όμως δεν παύει να είναι κάτι σημαντικό. Κάθε πηγή εσόδων που υπήρχε προηγουμένως έχει καταργηθεί μετά τα συνεχόμενα lockdown. Από την μία υπήρχαν τα έσοδα που έρχονται από τις ακαδημίες των συλλόγων, αλλά αφού εν τέλει θα μείνουν κλειστές χάνονται τα χρήματα από τις μηνιαίες συνδρομές. Από την άλλη πλευρά χάνονται οι χορηγίες και τα έσοδα από τα εισιτήρια κάτι που είναι πολύ λογικό, εφόσον δεν υπάρχει οικονομική κινητικότητα και δεν δημιουργούνται αθλητικές διοργανώσεις.

Παρόλα αυτά επηρεασμένοι από αυτή την κατάσταση δεν βγαίνουν αποκλειστικά τα αθλητικά σωματεία, αλλά και οι ίδιοι αθλητές μιας και απομακρύνονται από το άθλημα που αγαπούν.. Οι αθλητές δεν είναι ένα μηχάνημα το οποίο όποτε χρειαστεί πρέπει να αγωνιστεί με σκοπό να φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα. Για να μπορέσουμε εμείς να δούμε αυτό το θέαμα και την ψυχαγωγία που μας προσφέρει κάθε αθλητής ξεχωριστά χρειάζεται σκληρή προετοιμασία μιας και το σώμα πρέπει να βρίσκεται στην κατάλληλη κατάσταση για να μπορέσει να αγωνιστεί. Έτσι μπαίνουν στο καλάθι των αχρήστων αμέτρητες ώρες θυσίας και σκληρής προπόνηση.

Για αυτό τον λόγο οι ίδιοι αποφάσισαν να δείξουν την δυσαρέσκεια τους με μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας, τηρώντας όλα τα μέτρα και ζητώντας το αυτονόητο «Στηρίξτε τον αθλητισμό».

Αυτήν την φορά θα ακούσει η κυβέρνηση όλες αυτές τις αγανακτισμένες φωνές ή «θα κλείσει ξανά τα αυτιά της»;