/ Της Αλεξάνδρας Μάτα
Ας είμαστε ειλικρινείς. Πολλοί σκέφτονται ότι η κοπέλα στο next top model δεν πήγε με σοβαρότητα και με γνήσιο ενδιαφέρον να γίνει μοντέλο στο show. ”Δεν μπορείς”, συμπληρώνουν, ”να πηγαίνεις σε ένα show τέτοιου βεληνεκούς και να μην ξέρεις ότι οι πλαστικές είναι περασμένη μόδα. Δεν το κάνεις με σοβαρότητα, είναι ξεκάθαρο. Πήγε για τα εύκολα λεφτά. Τέτοια είναι μωρέ κι αυτή σαν τις άλλες που λένε ότι κάνουν μόντελινγκ και μπαίνουν στη μπίζνα και περνάνε καλά. ” Πόσοι και πόσοι δεν το σκέφτηκαν αυτό. Κάποιοι άλλοι σκέφτηκαν ”μήπως μωρέ να την αφήνανε να δοκιμάσει κι αυτή; Θα πάει να τα αλλάξει, να βγάλει το πλαστικό. Μα μόδα είναι και γυρίζει. Όταν ξαναβγεί στη μόδα τα ξαναβάζουν τα εμφυτεύματα. Θα μάθει και αυτή.”
Πράγματι θα μάθει κι αυτή και οι άλλες. Άλλωστε, στόχος της Ακαδημίας του next top model είναι να εκπαιδευτούν να είναι εύπλαστα – ευέλικτα κορμιά στις ανάγκες του εμπορίου. Μια αδιαμφισβήτητη συμβολή στην κοινωνία της γνώσης. Ό,τι θέλει ο αμαθής φωτογράφος, η μεγαλομοντέλα δασκάλα, ο υβριστικός σχεδιαστής. Όλες οι μαριονέτες της βιομηχανίας με μια φωνή: ”Ό,τι θέλει η βιομηχανία!” Ό,τι θέλει να πουλήσει. Όποιο προϊόν τη βοηθά να πουλήσει προϊόντα. Όποιο πρότυπο τη βοηθά να αναπαράγεται καλύτερα. Και, δεν βαριέσαι, σήμερα τη βάζεις τη σιλικόνη και αύριο τη βγάζεις. Το χρήμα να κινείται. Σήμερα να κάνεις παιδιά, κι αύριο να δουλεύεις χωρίς άδεια μητρότητας. Ε, και τι έγινε. Το χρήμα να κινείται. Κι όταν σε παρενοχλεί ο εργοδότης, ο φωτογράφος, ο ιδιοκτήτης περιοδικών; Δεν βαριέσαι. Κι όταν σήμερα δουλεύεις βράδυ και αύριο πρωί, σήμερα πληρώνεσαι και αύριο όχι. Και τότε δεν βαριέσαι. Οι αγορές να ναι ικανοποιημένες. Γιατί τι έχει άλλωστε σημασία σε αυτή τη ζωή; Μα ένα και μοναδικό πράγμα: να τα κάνεις όλα με στυλ! Δεν θα αλλάξει κάτι με το κλάμα. Πάντως αν τυχόν κλάψεις μετά από αυτά, μην τυχόν κι αγχωθείς για την εμφάνισή σου. Οι βιομηχανίες φρόντισαν και για αυτή σου την ανάγκη. Αδιάβροχη μάσκαρα για να κλάψεις με στυλ. Πάντα να θυμάσαι το στυλ! Τίποτα άλλο. Τα άλλα, δεν βαριέσαι.
Μην τυχόν ξεχάσεις να ‘σαι πάντα σε εγρήγορση. Να δεις την τάση. Να αγοράσεις. Να πετάξεις αυτά και να αγοράσεις άλλα. Μην τυχόν για λίγο αποφασίσεις ότι δεν χρειάζεται να είσαι στα όρια της νευρικής κρίσης, γιατί τα ρούχα σου δεν είναι αρκετά ταιριαστά για να βγεις έξω. Τα μαλλιά σου αρκετά ωραία. Το δέρμα σου τέλειο. Το σίγουρο είναι ότι πάντα υπάρχει ένα περιοδικό να σε συμβουλέψει. Ένα προϊόν το οποίο μπορεί να κάνει τα πράγματα καλύτερα για ‘σένα. Και μην τυχόν αποφασίσεις να μην το αγοράσεις. Μην τυχόν το αποφασίσεις, γιατί είμαι ήδη έτοιμη και σε κοιτάω. Δεν μπορώ, θα την πω την κακία μου. ”Μα που πάει έτσι πια..!”. Τσ τσ τσ.
Σήμερα είναι καθρέφτης. Αύριο είναι εκείνη η περαστική που ήδη ξεχάστηκε, γιατί δεν ήταν αρκετά τέλεια για κανέναν. Γιατί το ”αύριο” δεν έρχεται παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά. Για αυτό όταν σήμερα μας σοκάρει η γυμνή αλήθεια στους δέκτες μας, πρέπει και σήμερα να κάνουμε αυτοκριτική. Και στο “αυτονόητο” ερώτημα “ποιος τους λέει να τα κάνουν αυτά;” να απαντάμε με ένα: Κανείς! Γιατί κανέναν δεν θα αφήσω να συμπεριφέρεται σε κανέναν σαν αντικείμενο. Γιατί από κανέναν δεν θα αγοράσω την υποκρισία του.
